Oh, pəkkètə mijə!
(Hatuòrnijə də ‘na pròffəkə… vinajòhə)
M’è mort’a gallinə!..Oh pəkkètə mijə!
Tutt’i matìnə mə facijə n’óvə accussì,
co’ dujə còkəhə russə comə hórə,
e ghinghjvə h’arija co’ lu candə sujə…
e lu corə mijə də priéjə!
Allè mə hucijə ‘a férə…Mèr’a ‘mmé!
Quandə jérə bell’a səgnurənéllə
quannə s’annakuhəjèvə
ku’ piettə ‘ngənəkètə e li cannàkkər’a cambènə
‘ndraméndə ca pəzzəhèvə i viérmə ‘mmienz’a vijə.
E j’ ca’ kiamèvə: titə, titə… titarella mijə…
T’hén’affascənètə, gallənella mija fatètə!
Chi è stètə ca t’è ‘ccìsə?
Chi è buòst’u màhə mijə?
Škandètä me!
Chi m’è da kunzuhè?
…‘Mbàrə k’ eggia nəchè ‘nduttə ‘u dəhórə
…’nda ‘na quartèrə ‘i vinə da’ Pahummèrə.
Fildigiacomo©settembre2017
Oh, peccato mio!
(Lamento di una préfica… enòfila)
Mi è morta la gallina!.. Oh peccato mio!
Tutte le mattine mi faceva un uovo così
con due tuorli rossi come l’oro;
e riempiva l’aria col suo canto…
e il mio cuore di felicità!
Era la mia ricchezza…Povera me!
Com’era bella la signorinella
quando si dondolava
col petto altero e i bargigli a campana
nel mentre beccava i vermi nella via.
E io che la chiamavo: titə, titə… titarella mia…
T’hanno affascinata, gallinella mia fatata!
Chi è stato che t’ha ucciso?
Chi ha voluto il male mio?
Schiantata me!
Chi mi consolerà?
…Mi sa che annegherò del tutto il dolore
…in una quartara di vino della Palombara.
Fildigiacomo©settembre2017